Krasang is een plaatsje ten Oosten van Bangkok ongeveer 500 km van de hoofdstad. Zoals gezegd van de zonsopkomst genoten en lekker bij gekletst, na zo’n lange trip even een power napje van enkele uren en je kan er weer tegen aan… Bennie was inmiddels al met wat vrienden een blokhut aan het verplaatsen, nee geen 1 van hillhout maar een echte oudtentieke Thaise schuur die bijna niet meer te krijgen zijn. Hierna hebben we een ritje op de motor gemaakt en heb echt drie dagen genoten en gelachen bij hem en zijn familie. Ook hier een pak stroopwafels uitgedeeld en die waren jammer genoeg zo op! Krasang is een heel klein dorpje maar moest alles op de scooter doen van hun ook al is het maar een paar honderd meter lopen, want anders komen de waakhonden achter je aan! Ze kennen ieder persoon in het dorp dus als buitenstaander ben je niet veilig.

In drie dagen tijd hebben we veel mee gemaakt, we hebben meerdere ritjes met de motor en scooter gemaakt. Goed om te onthouden voor als ik weer thuis ben en er is geen tankstation in de buurt, ze rijden ook op whisky en nog sneller ook! De motor ritten waren wat verder weg onder andere naar een olifanten park met grappige show waar de olifanten duidelijk plezier in hadden. Beetje volley ballen en voetballen en ze waren ook echt goed! Einde van de dag de plaatselijke markt bezocht waar we wat sushi en poffertjes hebben gekocht en een meelworm geproefd. Deze viel een beetje tegen vergeleken met de geroosterde schorpioen die ik een paar dagen later zou gaan proberen.

De volgende dag zijn we naar een dorpje gereden waar maar weinig toeristen komen. Hier worden super fijne draadjes zijde gemaakt van de allerbeste kwaliteit. Zelfs de koning en de rest van de koninklijke familie komt hier voor stof om kleding op maat te laten maken. Het is zo gewild ondanks dat een meter stof duizende euro’s kost dat er een lange wacht rij is van anderhalf jaar. Uiteraard niet voor de koninklijke familie want zodra die langs komen dan valt alles stil en krijgen ze voorrang. Het proces is zo ingewikkeld dat het beroep op uitsterven staat. Het is een wir war van draden en de machine bestaande uit stokken word door meerdere personen tegelijk bediend. Na deze intressante dag zijn we naar een kroegje gegaan waar we met meerdere buitenlandse vrienden van bennie uit de omstreken wat hebben gekletst en gedronken. Alan was mijn favorite met zijn 69 jaar oud uit Engeland, super aardige man met een groente tuin dus gelijk gesprek stof. De volgende dag heeft hij alles laten zien, wat en hoe die verbouwd hier in Thailand. Hierna is hij op zijn eigen motor mee gereden naar het voetbal stadion van Buriram United. Ook hebben we een boedda bezocht en jammer genoeg was het race cirquit gesloten. Al met al toch een volle dag en helaas de volgende morgen al weer vroeg op de trein gezet door bennie en zijn vriend Alan…Bennie als je dit leest nogmaals bedankt voor de goede zorgen!

Groetjes Michel